dinsdag 1 november 2011

Boot houdt de boot af

Flauwe woordspeling, maar het is wel zo. Arnoud Boot, hoogleraar ondernemingsfinanciering en financiële markten aan de Universiteit van Amsterdam, heeft vandaag een stuk in de Volkskrant over de eurocrisis. Opvallend is deze raadselachtige passage:
En wie denkt dat de ECB door het onbeperkt opkopen van staatsschulden de zaak in de hand kan houden, is naïef. Conflicten over de wenselijkheid van de ECB als een soort lender of last resort voor overheden zullen de eurolanden uiteendrijven en verdere conflicten veroorzaken.
Met de eerste zin kun je het gemakkelijk eens zijn. Het (met expliciet uitgesproken tegenzin) opkopen van staatsschulden door de ECB stelt de beleggers niet gerust. En is dus geen substituut voor een rol van de ECB als lender of last resort, een rol die volgens Krugman, DeLong en De Grauwe nu eenmaal onvermijdelijk verbonden is met een centrale bank.

Maar in die tweede zin loopt Boot met een grote boog om de hete brij heen (om maar even van beeldspraak te wisselen). In plaats van zelf in te gaan op de wenselijkheid van die rol van lender of last resort, vindt hij het een nadeel van het huidige beleid dat het conflicten over die wenselijkheid veroorzaakt. Moet de hoogleraar ondernemingsfinanciering en financiële markten, als hij dan toch een stuk in de krant wil hebben, niet op die heikele kwestie ingaan? Heeft hij daar zelf geen goed onderbouwde mening over? Wat hij nu zegt, komt neer op het tot een nadeel verklaren van het blijven doen van A, terwijl misschien B beter is, dat het conflict tussen deze beide alternatieven blijft bestaan.

Populair gezegd: zo lust ik er nog wel een!

Update. Arnoud Boot reageert op een versie van dit bericht die ik naar de Volkskrant had gestuurd. Hij verwijst naar publicaties op zijn website en schrijft dat ik daar op mijn wenken bediend wordt. Ik heb gekeken naar dit paper uit 2008 en daaruit blijkt dat hij gelijk heeft. Ik citeer uit de conclusies (LOLR staat voor lender of last resort):
The centralization of LOLR and crisis management responsibilities is an important issue. We favor a more explicit and formal responsibility of the ECB over the LOLR function; national central banks would then get a more operational role. As with the centralization of supervisory and regulatory responsibilities in Europe, the political feasibility of a centralized LOLR responsibility remains an issue to be dealt with. We alluded to this earlier. This is also related to the issue of fiscal authority as discussed in subsection 3.3. Burden sharing arrangements are needed. The EU Treaty however does allow for a heavier role of the ECB in LOLR operations, so the true issue might be to get agreement within the decision making body at the ECB (the European System of Central Banks, ESCB).
Maar waarom dan zo'n vage passage in dat stuk in de Volkskrant?  Ik ben, nogmaals, geen deskundige, maar mij lijkt het nu erg urgent om luid en duidelijk voor (het uitoefenen van) die lender of last resort bevoegdheid van de ECB te pleiten.

Geen opmerkingen: