tag:blogger.com,1999:blog-6923943936275843567.post2852342633855208333..comments2024-03-27T11:03:08.494+01:00Comments on Toegepaste sociale wetenschap: Armoede, verzorgingsstaat en basisinkomenHenk de Voshttp://www.blogger.com/profile/13984136510047198298noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-6923943936275843567.post-20067644710149883982016-03-11T17:00:01.981+01:002016-03-11T17:00:01.981+01:00Ik ben het in grote lijnen met de strekking eens. ...Ik ben het in grote lijnen met de strekking eens. Ik versta onder “verzorgingsstaat” een staat die zich inzet voor de verzorging van de bevolking. Als dat kan door simpelweg een UBI te verstrekken dat de kosten van deelname aan onze samenleving dekt. Okay, dan kan de miljardenverkwisting aan het falende sociale verzekeringsstelsel achterwege blijven. Dat het faalt blijkt zonneklaar uit de diverse rapportages (armoede, schulden, flexwerkers/ZZP’ers, PGB, Kinderopvang, fraude, berovingen) die ons bijna dagelijks via de media bereiken. Het afstoten van grote delen van het sociale stelsel heeft geen nadelige consequenties. In tegendeel. De voordelen die men ervoor terugontvangt zijn nog nauwelijks te bevroeden. Zo zal door de toegenomen koopkracht het consumentenvertrouwen terugkeren en het bedrijfsleven opbloeien. De economie zal functioneren als nooit tevoren. Dat heeft ook zijn invloed op het culturele leven. Mensen zullen weer tijd hebben voor elkaar en voor hun liefhebberijen. Dat er in het land zorg moet worden geboden aan hulpbehoevende mensen die zorg ontberen, dat spreekt vanzelf. Dat zal een taak voor de gemeenten blijven. Joop Böhmhttps://www.blogger.com/profile/04514408259361922176noreply@blogger.com