Door de verkiezingsoverwinning van Joe Biden en Kamala Harris en daarmee het einde van het schrikbewind van Donald Trump en zijn Republikeinse handlangers gaan de gedachten natuurlijk naar de Verenigde Staten. Het land van tegenstellingen.
Het land waar de jazz geboren werd. En voor mensen van mijn leeftijd, het land van Leonard Bernstein. Hieronder een opname van een van zijn New York Philharmonic Young People's Concerts. Op 8 februari 1964 ontving Bernstein zijn vriend, de componist Aaron Copland, in een uitvoering van Coplands Pianoconcert. Ook wel Jazz concerto genoemd. Met de componist aan de piano.
Copland componeerde dat pianoconcert in 1926. Op de Aaron Copland website lees je daarover:
Copland played the piano solo in the premiere of his "Jazz Concerto" with Koussevitzky and the Boston Symphony Orchestra. Scored for large orchestra, the instrumentation includes alto and soprano saxophones and extra percussion. The Concerto is in two sections reflecting what Copland considered the two basic moods of jazz — "the slow blues and the snappy number." Copland's parents came from Brooklyn to Boston for the premiere, and Copland wrote, "I was delighted when Ma said it was her proudest moment and that my playing in the Concerto made all those music lessons worthwhile!" The critics panned the piece, and it retained a reputation as a shocker until Bernstein revived it in 1946 with Leo Smit at the keyboard.
Leo Smit? Nee, niet de Nederlandse componist en pianist die op 30 april 1943 in Sobibór door de Nazi's werd vermoord. Maar de Amerikaanse componist, pianist, dirigent en muziekpedagoog, zoon van Russische emigranten, die leefde van 1921 tot 1999.
Op 28 augustus 1963, een half jaar voorafgaande aan dat concert van Bernstein en Copland, was er de March on Washington, waar Martin Luther King zijn beroemde I have a dream - rede uitsprak. Twee jaar later, toen ik ging studeren, kocht ik van mijn studiebeurs de LP die van die rede was uitgebracht.
In 1964 kreeg Martin Luther King de Nobelprijs voor de Vrede uitgereikt. De New York Times meldde:
Dr. King said that he felt gratification in knowing that ‘the nations of the world,’ in bestowing the prize on him, ‘recognize the civil rights movement in this country as so significant a moral force as to merit such recognition’.
Amerika, het land van tegenstellingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten