Maar misschien ligt het anders. Eerder opperde ik al dat het hen er niet om te doen is om de economische crisis zo snel mogelijk op te lossen. Het gaat hen er om de overheid een kopje kleiner te maken. Wat hen drijft is de ideologie van de kleine overheid. En de crisis is een middel om dat doel dichter bij te brengen. Dat is niet alleen maar mijn vermoeden. Mark Rutte zegt het in zijn speech van november vorig jaar, waar ik eerder naar linkte, met zoveel woorden.
Op deze verborgen (nou ja, verborgen) agenda is ook gewezen door Mark Thoma:
Er is duidelijk een groep mensen die bereid zijn om het bestaan en het welzijn van anderen op te offeren in het najagen van hun ideologische doel van een kleinere overheid (zolang hun eigen toekomst zeker blijft). Het idee van de "groei bevorderende zuinigheid" was de dekmantel, maar zolang de overheid krimpt als gevolg van het beleid, is de kwestie van die groeibevordering secundair. Als het terugbrengen van de omvang van de overheid het economisch herstel vertraagt, dan is dat een kleine prijs voor zo een prijzenswaardig doel - voor hen althans, de krachten die hier achter staan, lopen geen gevaar om werkloos te worden. Het voornaamste is om de ideologie van de kleine overheid door te drukken overal waar daar een kans voor is...Vandaag komt Simon-Wren Lewis nog eens terug op de mogelijkheid van deze verborgen agenda. Hij houdt ook de mogelijkheid open dat politici echt geloven in de positieve effecten van hun bezuinigingsbeleid (hoewel dat toch eigenlijk echt wel steeds moeilijker wordt) en de mogelijkheid dat ze zich gewoon vergist hebben (maar een gewone vergissing kun je toch toegeven?). En hij betreurt het dat de invloed van de universitaire economen niet groot genoeg was om dit alles te voorkomen. Maar ze moeten wel blijven volhouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten