Met veel nationaliteiten op een klein grondgebied is Europa een gevaarlijk continent. In de vorige eeuw heeft dat tot twee wereldoorlogen geleid en tot gruwelijke ellende en barbarij. Als we niet kiezen voor een verenigd Europa en tegen het nationalisme, dan maken we een grote historische fout.
Maar het Europese project is gekaapt door een neoliberale politiek-economische elite. Die primitieve ideeën najaagt om de economische crisis op te lossen. Alles zou er om draaien dat overheden geen begrotingstekorten mogen hebben. Weg met de Keynesiaanse opdrachten van volledige werkgelegenheid en evenwichtige inkomens-(en vermogens-)verdeling. Dat heeft geleid tot het rampzalige bezuinigingsbeleid, dat de crisis heeft verergerd en verlengd.
Of dit alleen voortkomt uit incompetentie en ongeïnformeerdheid of een resultante is van de intensieve lobbying door banken en kapitaalverschaffers, ik weet het niet. Hoe dan ook, er moet een einde aan komen. Lees Thoma Fazi (2014), The Battle For Europe. How An Elite Hijacked A Continent And How We Can Take It Back en Philippe Legrain (2014), European Spring. Why Our Economies And Politics Are In A Mess And How To Put Them Right (Amazon). En lees de vele berichten op dit blog over de eurocrisis.
Vanwege het grote belang van dat Europese project ga ik vandaag natuurlijk stemmen. Ik heb in het verleden vaak op de PvdA gestemd, maar die partij heeft haar zogenaamde "ideologische veren" afgeschud, heeft afstand genomen van Keynesiaanse macro-economische inzichten en is praktisch in het neoliberale kamp terechtgekomen.
Ik weet wel dat lijsttrekker Paul Tang voorstander is van dat macro-economische beleid, maar de partij als geheel heeft daar bepaald nog niet voor gekozen. In het PvdA Magazine voor de Europese verkiezingen moest kennelijk naast Paul Tang ook Jeroen Dijsselbloem uitvoerig aan het woord komen. Met een onversneden neoliberaal betoog over de noodzaak van bezuinigen. Als je Tang kiest, krijg je Dijsselbloem er bij. Afwachten maar wat de partij verder gaat doen. Jammer voor Paul Tang (en voor Michiel Emmelkamp, op plaats vier van de lijst). (Update. Lees vandaag ook even Europe's centre crumbles as Socialists immolate themselves on altar of EMU Van Ambrose Evans-Pritchard.)
Nee, mijn stem gaat dus vandaag naar Groen Links, die zich duidelijk uitspreekt tegen de bezuinigingsdrift en voor groene stimulering van de economie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten