Simon Wren-Lewis, hoogleraar economie aan de Universiteit van Oxford, schrijft een helder bericht (zie hieronder) over hoe optimistisch of hoe pessimistisch we naar de eurocrisis moeten kijken.
Er is iets te zeggen voor optimisme. Het huidige beleid van de Europese Centrale Bank is om wel in te grijpen om een bankencrisis te voorkomen, maar tegelijk de rentes op staatsobligaties van de landen met de grootste tekorten behoorlijk hoog te houden. Zodat die landen de druk blijven voelen om te bezuinigen en hun economie te hervormen. Daar is (veel) tijd voor nodig en in die tijd kan de crisis kritiek worden. Maar als dat gebeurt, dan mogen we er op vertrouwen dat de ECB wel ingrijpt. Dit is de visie van Bergsten en Kirkegaard. En het lijkt mij de visie van Duitsland te zijn. En die van Nederland, lijkt het. Volgens deze visie zijn de overheidstekorten het hoofdprobleem.
Maar volgens de pessimistische visie (van Paul de Grauwe en anderen, in een artikel achter slot in de Financial Times) is het hoofdprobleem het gebrek aan evenwicht tussen betalingsbalansen van landen in de eurozone. De periferielanden (Griekenland, Italië, Spanje, Portugal en Ierland) hebben betalingsbalanstekorten en andere landen, voorop Duitsland, hebben betalingsbalansoverschotten. Eenvoudig gezegd: die eerste landen exporteren te weinig en Duitsland exporteert teveel. Om dat verschil in concurrentievermogen weg te werken, moeten de perifierielanden bezuinigen en hervormen. Maar daar moet tegenover staan dat de overschotlanden niet ook moeten bezuinigen. Dan ontstaat een "bezuinigingscompetitie", die de periferielanden natuurlijk gaan verliezen. De recessie in Italië en Spanje en Portugal wordt dan zo diep als hij nu al is in Griekenland. Of nog erger. En dat zal tot politieke onrust leiden. Met mogelijk als gevolg het uiteenvallen van de eurozone. Duitsland moet dus zijn bestedingen juist opvoeren. Nederland ook, maar dat legt minder gewicht in de schaal.
Conclusie:
... het kernprobleem voor de eurozone lijkt op dat van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en anderen. Te veel bezuinigen op de korte termijn houdt het herstel van de vorige recessie tegen of breekt hem af (...). In die andere landen zal dat excessieve bezuinigen "slechts" resulteren in een nog jaren lang veel hogere werkloosheid. In de eurozone zouden de gevolgen veel dramatischer kunnen zijn.
'via Blog this'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten