De overheid draagt verantwoordelijkheid voor de vraag. En dus voor de depressie

Vandaag zegt Klaas Knot, president van De Nederlandse Bank, in de Volkskrant dat Nederland boven zijn stand heeft geleefd. We zullen volgens hem moeten wennen aan structureel lagere groeicijfers. In de jaren negentig teveel geconsumeerd en dat moet nu maar eens afgelopen zijn. Dat de koopkracht en het consumentenvertrouwen dalen, dat is dus precies wat volgens Knot moet gebeuren.

Maar is dat wel zo? Kunnen we nog wel zo vertrouwen op de deskundigheid van De Nederlandse Bank? Zie ook dit bericht, dat laat zien hoe DNB met de wetenschappelijke literatuur omgaat. De Amerikaanse econoom Brad DeLong, die recent samen met Larry Summers nog eens liet zien hoe slecht het uitpakt om te bezuinigen in een tijd van recessie (zie dit bericht), wijst er nu nog maar eens op dat de huidig economische problemen vooral conjunctureel van aard zijn. Zie de link onderaan dit bericht. Er is overduidelijk vraaguitval. Wat wil je, met een zo laag consumentenvertrouwen?

Er zijn wel degelijk lange-termijn risico's, grotendeels voortkomend uit de vergrijzing. Maar er wordt nu te weinig geïnvesteerd vanwege de middellange-termijn risico's die samenhangen met de conjunctuur en dat overheerst de lange-termijn fundamentele risico's.

...het risico dat de internationale investeerders op het ogenblik proberen te vermijden door zich op de overheidsobligaties van de V.S., Japan en Duitsland te storten, is niet een "fundamenteel" risico. Er zijn geen psychologische voorkeuren, natuurlijke grondstofbeperkingen of technologische factoren die het investeren in private ondernemingen nu riskanter maken dan vijf jaar geleden. Nee, het risico komt voort uit de weigering van overheden om als het er op aan komt, de totale vraag in overeenstemming te brengen met het totale aanbod, om zo massale werkloosheid te voorkomen.

Het beïnvloeden van de totale vraag is een taak van de overheid. (...)

Gedurende 62 jaar, van 1945-2007, met enkele forse maar tijdelijke en plaatselijke onderbrekingen, konden ondernemers er op rekenen dat de vraag er zou zijn als zij het aanbod schiepen. Dit speelde een belangrijke rol in het opbouwen van het toneel waarop de twee snelste generaties van globale economische groei die de wereld ooit heeft gezien zich konden afspelen. Maar dat toneel is nu ontruimd.

De huidige economische problemen zijn door onszelf veroorzaakt, niet door ons als consumenten, maar door ons als kiezers. Door regeringen aan de macht te laten die de economische problemen niet begrijpen. Of niet willen begrijpen.
"The Shadow of Depression" by J. Bradford DeLong | Project Syndicate:

'via Blog this'