De eurocrisis is grotendeels het gevolg van het eigenaardige Duitse anti-Keynesianisme

Europa heeft een probleem en het heet Duitsland. Dat wil zeggen; het Europese economische beleid, in het bijzondere het beleid van de eurozonelanden, wordt sterk beheerst door het eigenaardige Duitse, "ordoliberale", anti-Keynesiaanse denken en de overige landen bieden daartegen weinig tot geen weerstand. Een land als Nederland sluit zich er zelfs enthousiast bij aan.

Maar dat Duitse economische denken speelt zich af in een intellectueel isolement. Ik stond daar eerder bij stil in Marcel Fratzscher over het intellectuele isolement van de Duitse economen en politici en Hèt probleem van nu is niet Brexit, maar de Duitse dovemansoren - Over Eucken en Schacht. En door dat isolement krijgen denkfouten en verkeerde inzichten te weinig kans om gecorrigeerd en bijgesteld te worden.

Je vraagt je af hoe die opvallende ontwikkeling heeft kunnen plaats vinden. Iemand moet dat eens precies uitzoeken, bedacht ik zo nu en dan.

Welnu, dat is nu gebeurd. Jörg Bibow van het Levy Economics Institute of Bard College beschrijft de achtergronden van dat merkwaardige Duitse economische denken en van de fouten in dat denken in How Germany’s Anti-Keynesianism Has Brought Europe to Its Knees.

Ik heb het nu eenmaal doorgelezen en vind het fascinerende lectuur. Hopelijk krijgt het veel aandacht, ook in Nederland, waar de als knecht van de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble optredende Jeroen Dijsselbloem geheel ten onrechte voor een succesvol minister van Financiën wordt aangezien. Hier is de samenvatting:

This paper investigates the (lack of any lasting) impact of John Maynard Keynes’s General Theory on economic policymaking in Germany. The analysis highlights the interplay between economic history and the history of ideas in shaping policymaking in postwar (West) Germany. The paper argues that Germany learned the wrong lessons from its own history and misread the true sources of its postwar success. Monetary mythology and the Bundesbank, with its distinctive anti-inflationary bias, feature prominently in this collective odyssey. The analysis shows that the crisis of the euro today is largely the consequence of Germany’s peculiar anti-Keynesianism.

De eurocrisis is grotendeels het gevolg van het eigenaardige Duitse anti-Keynesianisme.