Wat stuur je in een tijdcapsule naar 2067?

In het project "50 years" nodigt kunstenaar Stefan Cammeraat

een archeoloog, een kunstenaar, een socioloog, een mijnwerker en een archivaris uit om werken te creëren voor tijdcapsules die pas 50 jaar later geopend worden. Iedereen krijgt zijn/haar eigen capsule toebedeeld en zal in het werk een reflectie geven op de toekomst. “Hierdoor wordt het concept van de traditionele tijdcapsule omgedraaid; in plaats van door middel van een selectie objecten of informatie een zo accuraat mogelijke representatie van het heden te maken, wordt er uitgegaan van een blik op de toekomst. De capsules zijn gesloten hetgeen de mystiek die gepaard gaat met de voor het publiek onbekende werken versterkt wordt. Wat zou een mijnwerker 50 jaar de toekomst insturen?” aldus Cammeraat.

Naar aanleiding van de berichten op dit blog over sociale en maatschappelijke veranderingen in de tijd, vroeg Stefan mij of ik de socioloog wilde zijn die een werk naar 2067 stuurt. Ik heb die uitdaging met plezier, maar ook enig ontzag, aangenomen.

Die tijdcapsules worden opgeborgen in een bunker die dateert uit de Tweede Wereldoorlog, die zich bevindt in het Wilhelminapark in Utrecht. Je ziet er een foto van, overgenomen van de website van Stefan. De bunker is het werkterrein van kunstenaars geworden en is omgedoopt tot ExBunker.

Gedurende de maand april worden de tijdcapsules geëxposeerd.

De betonnen wanden van de bunker zullen volgens Cammeraat in deze installatie functioneren als een hypothetische tijdmachine, die de werken van 2017 naar 2067 vervoert. In 2067, 50 jaar na de eerste show, worden de werken tentoongesteld, als een retrospectief op het toekomstdenken van onze tijd.

Ik ben dus al een tijd bezig met "het werk" dat een tijdreis van 50 jaar gaat maken. Omdat die bunker en ik even oud zijn, beide uit 1943, zal dat werk er uit bestaan dat ik terugkijk op wat ik sinds die tijd aan sociale en maatschappelijke veranderingen heb waargenomen en vooruit kijk naar wat daarop zou kunnen volgen.

Trouwe volgers van dit blog zullen een idee hebben van wat dat gaat inhouden, maar de bedoeling van het kunstwerk is dat de inhoud onbekend blijft. Er zal een titelplaat te bezichtigen zijn met daarop de namen en beroepen van de deelnemers en de titels van de werken.