We waren in Hoorn op Terschelling, het regende en we luisterden naar de Transcriptions of concertos after Vivaldi and others van Johann Sebastian Bach, gespeeld door Ivo Janssen. Op die dubbel-CD staat ook BWV 974, Bachs transcriptie van het Hoboconcert van Alessandro Marcello.
Daarna sloeg ik het meegebrachte Stedevaart van Jan Brokken op, dat opent met Mahler en Amsterdam, maar daarna verhuist naar Bologna, de stad van Morandi. Daar gaat het ook even over de vraag van welke muziek de schilder van de stillevens van meestal vaasjes, zou hebben gehouden. Jan Brokken denkt van de muziek van Federico Mompou, maar morandi kan die haast niet gekend hebben. Maar Mompou zelf hield erg van Monteverdi en die zou Morandi ook hebben aangesproken, denkt Brokken. En dan volgt deze alinea (p. 47):
Wat perfect bij Morandi past, zijn de transcripties die Bach van Italiaanse concerten maakte. Vooral het Adagio uit het Hoboconcert van Alessandro Marcello, dat Bach omtoverde tot het ijzingwekkende Adagio voor klavecimbel - BWV 974. Op de piano klinkt het nog aangrijpender. Muziek van bijna niets, muziek van de stilte.
Ik keek uit het raam met uitzicht op de bosrand en het weilandje met moeder paard en haar twee weken jonge veulen. Het was blijven regenen.
Ik zocht op YouTube naar dat BWV 974. En ik vond niet Ivo Jansen, maar wel deze uitvoering door Tzvi Erez. De toelichtende tekst vermeldt dat het zou gaan om een Hoboconcert van Bach in een transcriptie door Marcello. Dat lijkt een wat vreemde vergissing of slordigheid. Volgens Wikipedia schreef Bach de transcriptie ergens tussen juli 1713 en juli 1714, op de basis van een manuscript van Marcello dat toen circuleerde, voor dat het in 1717 in Amsterdam werd gepubliceerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten