We maken in Europa een enerverend schouwspel mee. De Europese politieke elite, die zo lichtvaardig besloot dat zo snel mogelijk bezuinigen het beste antwoord was op de crisis, wordt uitgedaagd door de linkse regering van het nietige Griekenland. Die regering heeft het voortouw genomen in de strijd tegen de slecht onderbouwde en zoals voorspeld rampzalig uitwerkende bezuinigingspolitiek.
Griekenland heeft hervormd en bezuinigd in een tempo en een omvang zoals een land nog niet eerder gedaan heeft. Met als gevolg dat de economie op zijn gat ligt, dat de armoede onaanvaardbaar is toegenomen, dat de werkloosheid tot ongekende hoogte is gestegen, dat veel werknemers niet meer betaald worden, dat mensen overlijden doordat de gezondheidszorg is uitgekleed en dat het zelfmoordcijfer is opgedreven. Zie over veel van dit alles nu ook Karl Whelan in een reactie op een schandelijk artikel in de Financial Times. En zie voor die zelfmoorden nog eens het bericht Hoe het lichtzinnige bezuinigingsbeleid het Griekse zelfmoordcijfer met tientallen procenten opdreef.
Dat er in een land waar dit alles gebeurt, een regering wordt gekozen die vindt dat het anders moet, het kan niemand verbazen. O, wacht, de Europese politieke elite is wel verbaasd. En zelfs verontwaardigd. De brutaliteit om te vinden dat het anders moet! En om aan gemaakte afspraken te tornen. Er is kennelijk nog veel halsstarrigheid bij de machthebbers en weinig vermogen om van gemaakte fouten te leren. Zie Hoe te leren van mislukkingen en halsstarrigheid te vermijden? Neem nu de Europese bezuinigingspolitiek.
Maar het lijkt er op dat de Griekse regering zich niet laat intimideren. En als je hun positie nader bekijkt, dan kun je eigenlijk niet anders verwachten dan dat ze niet verder zullen toegeven. Zie of kijk de lezing die de Griekse minister van Financiën Yanis Varoufakis drie dagen geleden in Berlijn gaf.
Dus: moet Merkel door de bocht? De laatste berichten lijken daar op te wijzen. Maar hoe zal ze dat voor elkaar krijgen? Want ze is natuurlijk zelf een van de hoofdschuldigen aan de ontstane situatie. Zij was het die in 2008 met haar Schwäbische Hausfrau-toespraak de trend zette voor de bezuinigingspolitiek die sindsdien als een alles verwoestende golf door Europa is getrokken. Zie
Een economische (en sociale) calamiteit van historische omvang - de Schwäbische Hausfrau en de bezuinigingszeepbel voor een historisch overzicht.
Dat verhaal van die zuinige huisvrouw uit Zwaben sloot immers zo mooi aan bij de (onjuiste) gedachte van veel kiezers dat je het overheidsbudget net zo moet behandelen als het huishoudboekje van de zuinige huisvrouw. Vanaf die tijd scoort Merkel goed bij de kiezers. En we weten hoe graag ze zich in haar beleid laat leiden door de laatste opiniepeilingen. In dezelfde lijn lag haar populistische toespraak waarin ze de Grieken er van beschuldigde lui te zijn en te vroeg met pensioen te gaan. Dat ging er bij de Duitse kiezer wel in.
Wat er nu aan zit te komen is dat ze inderdaad door de bocht moet. Maar dan heeft ze heel wat uit te leggen aan de Duitse kiezers. De kiezers die in de Duitse media nu al maanden lang worden bestookt met rabiate anti-Griekse propaganda.
Spannend wordt het. Meer spanning dan je zou wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten