Coen Teulings legt nog eens uit waarom je nu hervormen en bezuinigen niet tegelijk moet doen. Zie de link hieronder. "Als je allebei tegelijk doet, knijp je de economie teveel af."
Begin maar met hervormen, dan komt bezuinigen later wel. Dat is prima. Hij laat ook duidelijk zien welke nadelen het heeft om taxivervoer afhankelijk te maken van een vergunningenstelsel en om huizenbezit (proberen) te bevorderen door de hypotheekrente aftrekbaar te maken. In beide gevallen geef je een soort subsidie. De taxichauffeur krijgt het recht om taxiritten te maken met inperking van concurrentie. De huizenkoper kan een (duurder) huis kopen. Maar in beide gevallen wordt die "subsidie" opgesoupeerd door de eerste "eigenaar". De taxichauffeur verkoopt zijn vergunning tegen een hogere prijs dan hij anders had kunnen vragen aan zijn opvolger. De huizenbezitter verkoopt zijn huis tegen een hogere prijs dan hij had kunnen krijgen als de "subsidie" er niet was geweest.
Dat betekent dat alleen de "eerste generatie" van de vergunning en van de hypotheekrente-aftrek profiteert. De tweede en alle volgende generaties betalen er gewoon voor. Daarom is het ook zo moeilijk om deze regelingen te beëindigen, anders gezegd, om te "hervormen". Les 1 is dus om met dit soort "subsidies" heel erg op te passen. Niet doen als hij alleen maar bij de eerste generatie neerdaalt. Dus als het gaat om rechten of bezittingen die verkoopbaar zijn. Les 2 is dat je als je de "subsidie" terugdraait, er onvermijdelijk verliezers zijn. Maar daar staan veel winnaars tegenover. Over het algemeen toch maar doen. Eens gemaakte fouten moet je herstellen.
Teulings heeft het ook over het Harberger-driehoekje. Dat driehoekje geeft in een vraag- en aanbodplaatje aan wat de verstorende werking is van een belastingheffing. Zie hier voor een uitleg in het geval dat het gaat om een prijsverhogende belasting (voor de liefhebber). Hij is, vind ik, wel erg kort door de bocht door te zeggen dat wij met een staatsschuld een rekening bij onze kinderen neerleggen. Zonder verdere toelichting zou dat dus betekenen dat je nooit een staatsschuld mag hebben. En dat zou ronduit gezegd krankjorum zijn. Want als je met geleend geld investeringen doet met een hoger rendement dan de rente die je betaalt, dan doe je dat ten bate van onze kinderen. Teulings zal toch niet, zoals sommige Republikeinen in de Verenigde Staten willen beweren dat alle overheidsuitgaven (per definitie?) opgaan aan consumptie? Of dat de verstorende werking van extra belastingheffing (dat Harberger-driehoekje) altijd groter is dan het netto-rendement van overheidsinvesteringen?
Coen Teulings over hervormen of bezuinigen - Me Judice:
'via Blog this'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten