De huidige problemen met de euro doen niets af aan het belang van de bedoelingen die we hadden met de introductie van de euro. Wat wilden we? We wilden prijsstabiliteit en houdbare groei voor alle Europese burgers. We wilden de voordelen benutten van 's werelds grootste geïntegreerde markt en we wilden het historische proces van de Europese eenwording onomkeerbaar maken. En we wilden de reputatie van Europa in een globaliserende wereld verbeteren - niet alleen economisch, maar ook politiek.
Die problemen zijn er omdat de euro als een institutie nog niet volledig geslaagd is. De euro is gelanceerd als een "munt zonder staat". Maar (mijn vertaling):
zoals de recente gebeurtenissen hebben laten zien, heeft de huidige institutionele grondslag de euro onvoldoende toegerust om verstandig economisch beleid te garanderen en om effectief op crisissen te reageren.Daarom is een nieuwe architectuur nodig. Ten behoeve van de eurozonelanden, maar in het bijzonder ook voor Duitsland. De wortels van het Duitse succes liggen in de diepe integratie in de Europese en de wereldeconomie. Wil Duitsland blijven bloeien, dan moet het land het centrum blijven van een zone van monetaire stabiliteit en dynamisch en competitieve economie.
Voor die nieuwe architectuur is niet eerst een politieke unie nodig.
We hebben niet een centralisering van alle economische beleidsmaatregelen nodig. In plaats daarvan kunnen we dit pragmatisch benaderen: door onszelf rustig af te vragen wat de minimumvereisten zijn om de economische en monetaire unie te voltooien. Als we dat doen, dan zullen we zien dat de noodzakelijke maatregelen dicht binnen ons bereik liggen.Allereerst is er toezicht nodig over de overheidsbegrotingen. De eurozone is niet een natiestaat waarin subsidies tussen regio's voldoende steun hebben van de bevolking. Dat maakt het noodzakelijk dat elk land in staat is te zorgen voor houdbare economische groei en hoge werkgelegenheid, zonder excessieve onevenwichtigheden. Een situatie waarin sommige regio's langdurig grote tekorten hebben in vergelijking met andere, is niet houdbaar.
Wat de financiële sector betreft, moet er sterk centraal toezicht zijn om excessief risicogedrag door banken te beperken. En om te voorkomen dat de toezichthouders ingepalmd worden. Banken moeten failliet kunnen gaan zonder dat overheden, en dus belastingbetalers, hoeven bij te springen.
Politieke eenwording en democratische verantwoording moeten hiermee hand in hand gaan. Er moet overeenstemming zijn over het fundamentele principe dat het niet houdbaar en niet legitiem is als landen een beleid voeren dat economisch schadelijk kan zijn voor anderen.
Dit principe moet ingebouwd worden in hoe landen hun economisch en sociaal model vorm geven. (...) Landen moeten leven naar hun mogelijkheden. Concurrentie en arbeidsmarkt moeten opnieuw versterkt worden. Banken moeten zich houden aan de strengste regels en zich toeleggen op het ondersteunen van de werkelijke economie. (...)
De Europese Centrale Bank zal dat doen wat nodig is om prijsstabiliteit te garanderen. Hij zal onafhankelijk blijven. En hij zal altijd handelen binnen de grenzen van zijn mandaat.
Maar het is nodig om te begrijpen dat het vasthouden aan ons mandaat soms vereist dat we verder gaan dan de standaard monetaire beleidsmaatregelen. Als markten uiteenvallen of beïnvloed worden door irrationele angsten, dan bereiken onze monetaire beleidssignalen de burgers van de eurozone niet allemaal in gelijke mate. Dit vereist soms bijzondere maatregelen. Maar dat is onze verantwoordelijkheid als de centrale bank voor het eurogebied als geheel. (...)
Degenen die terug willen naar het verleden, begrijpen niet de betekenis van de euro. Degene die claimen dat alleen een volledige federatie houdbaar is, leggen de lat te hoog. Wat we nodig hebben is een geleidelijke en gestructureerde inspanning om de Europese Monetaire Unie te vervolledigen. Dit zal de euro uiteindelijk het stabiele fundament geven dat hij verdient. Daardoor zullen we de uiteindelijke doelen bereiken waar voor de Unie en de euro zijn gecreëerd: stabiliteit, welvaart en vrede. We weten dat dit is waar de mensen in Europa, en in Duitsland, naar streven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten