Paul Krugman waarschuwt er voor om politici te beoordelen op hun karakter. Zie de link onderaan dit bericht.
Hij doet dat naar aanleiding van de zogenaamde Very Serious People in de Verenigde Staten die wel wat zien in Paul Ryan, de vice-presidentskandidaat van Mitt Romney, omdat die zo "aardig, serieus en redelijk" overkomt. En die daardoor geneigd zijn om aanwijzingen over de harde werkelijkheid van zijn beleidsvoorstellen te negeren of van de hand te wijzen.
Het punt is dat we, in Krugmans woorden, niet zo goed zijn in "the character-sniffing thing". Dus in het (correct) opsnuiven van iemands karakter, op basis van televisie-optredens. "Bedenk dat we George Bush ooit zagen als een rondborstige, eerlijke vent."
In ons persoonlijke leven hebben we volop de mogelijkheid om mensen grondig te leren kennen. Zo grondig dat we er niet meer over na denken hoe we die inzichten hebben verkregen. Misschien maakt dat ons te weinig kritisch over de personen die we alleen maar van het publieke leven, van televisie-optredens, kennen.
Ik denk dus dat Krugman helemaal gelijk heeft. En dat het een waarschuwing is die we zouden moeten rondbazuinen. Want het lijkt in de politiek juist steeds meer te gaan om het karakter en de persoonlijkheid van de politieke leiders. Daarbij bevinden we ons steeds meer op glad ijs.
Hoe komt dat eigenlijk? Doordat zowel de politici zelf als ook hun kiezers steeds minder moeite doen om zich goed te informeren? En doordat de media en de journalisten daarin slaafs volgen? Omdat ze daartoe door onderlinge concurrentie om de kijkcijfers en de abonnee's wel gedwongen worden? Ik denk het. Als alles om winst en rendement draait en als goed informeren en goed geïnformeerd zijn niet winstgevend zijn, ja, wat kun je dan anders verwachten?
Het maakt de kans groter dat politici opkomen die vlot en aardig en competent weten over te komen, maar die de politiek gebruiken om hun persoonlijke belangen, hun behoefte aan machtsuitoefening en/of hun (ideologische) obsessies na te jagen. (Ik wilde nu een paar voorbeelden noemen, maar wist niet meer waar te stoppen.)
Ayn And The Apologists - NYTimes.com:
'via Blog this'
1 opmerking:
Interessant blogbericht. Veel mensen zijn inderdaad zeer beïnvloedbaar en onder andere gemakzucht en onnadenkendheid kunnen daar een sterke rol bij spelen. Zeker via massamedia. Hangt ook samen met persoonlijkheidsstructuren. Immers, menselijk levensgegeven, voortdurend vindt er een wisselwerking plaats tussen twee tegenpolen beïnvloedbaren en eigenzinnigen.
Krugman blijft constant de trom roeren. Zo ook bij HARDtalk (BBC) enige maanden geleden: BBC Hardtalk: Paul Krugman 30/05/2012 (skipt automatisch door naar deel 2 van het interview). Voor een weblog van een Nederlandse apologeet van de nog altijd invloedrijke ideoloog Ayn Rand zie: Objectivisme - De filosofie van Ayn Rand.
Een reactie posten