Wolfgang Münchau roept de Duitse SPD op om voor de bezuinigingspolitiek van de regering-Merkel een Keynesiaans alternatief te bieden. Zie de link onderaan dit bericht. En hij verbaast zich er over dat ze dat niet al doen. Want de geschiedenis van de SPD is nauw verbonden met Keynesiaanse macro-economische inzichten. Denk aan Willy Brand, Karl Schiller en Helmut Schmidt. En in de macro-economie is in bijna de hele wereld een Keynesiaanse renaissance aan de gang.
Voor de Nederlandse sociaal-democraten geldt natuurlijk precies hetzelfde. (En voor de Engelse, de Franse, etc.) Is dat opportunisme? Denken ze dat het Neo-Keynesiaanse recept van nu de economie stimuleren en later geleidelijk bezuinigen niet door de kiezers begrepen kan worden en dat je dus maar net als de VVD het bereiken van begrotingsevenwicht boven alles moet stellen? In de trant van de valse slogan "Orde op zaken"? Of is het onwetendheid?
Als het onwetendheid is, dan zouden ze zich daarvoor moeten schamen. (Ook voor dat opportunisme, natuurlijk.) Want zoals Simon Wren-Lewis vorige week nog weer eens duidelijk maakte (zie Macro workers and macro wars) is het Neo-Keynesiaanse model nu al weer jaren lang dominant in de macro-economie. Nadat het eerder door de neoklassieke revolutie tijdelijk aan de kant was geschoven. Tijdelijk, omdat al gauw bleek dat die revolutie een achteruitgang in het vak betekende.
Met andere woorden, het vak macro-economie valt niets te verwijten. Wel valt die sociaal-democraten, en al die andere politici, te verwijten dat ze zich niet op de hoogte stellen.
Wat niet wegneemt dat die macro-economen ook wel nog wat meer van zich zouden kunnen laten horen.
Wolfgang Münchau über die Wirtschaftspolitik der SPD - SPIEGEL ONLINE:
'via Blog this'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten