Hoe materialistischer mensen zijn ingesteld, dus hoe meer ze geld, bezit en status najagen, hoe minder gelukkig ze zijn.
Er is al veel onderzoek dat daar op wijst. Maar nu hebben onderzoekers al die studies bij elkaar geveegd en met een zogenaamde meta-analyse gekeken wat dat als geheel oplevert. Zie The relationship between materialism and personal well-being: A meta-analysis (betaalpoort).
Het ging om 175 studies, met in totaal 258 verschillende steekproeven. Omdat een derde daarvan niet gepubliceerd was, konden ze het probleem van de publication bias vermijden. Dat slaat op het probleem dat wetenschappelijke tijdschriften artikelen met negatieve resultaten liever niet publiceren. De overgrote meerderheid van de onderzoeken zijn verschenen na 2000.
Uit de analyse blijkt dat hoe je ook materialisme meet en hoe je ook geluk meet, dat dat voor de resultaten weinig uitmaakt. Mensen die meer status najagen door middel van geld en bezit zijn minder gelukkig, minder tevreden met hun leven en hebben meer kans op psychische problemen als depressie en angststoornissen.
En dat blijft staan ook als je rekening houdt met allerlei demografische factoren (samenstelling van de steekproef, opleiding, beroep, inkomen, leeftijd) en landenkenmerken (nationaal inkomen, ongelijkheid).
Interessant is wel dat het verband minder sterk is voor mensen die werkzaam zijn in beroepen waarin materialisme normaler is, zoals in het zakenleven, banken, reclame en marketing. Als je daar materialistischer bent, dan heb je het "voordeel" dat je niet afwijkend bent. En dat draagt weer een beetje bij aan je welbevinden.
Dat komt geheel overeen met de verwachting van de Dual-Mode theorie dat mensen hun sociale strategie (statuscompetitie of gemeenschapsgedrag) aanpassen aan wat in hun sociale omgeving het meeste voorkomt. Ter vermijding van de negatieve reacties op het uit de pas lopen. Person-environment fit noemen de onderzoekers dat.
Strikt genomen kun je op basis hiervan niet meer zeggen dan dat er een (negatieve) samenhang is tussen materialisme en geluk. En dus niet dat materialisme per se de oorzaak is van minder gelukkig zijn, zoals ik wel zeg in de titel van dit bericht. Maar dat oorzakelijke verband is wel erg plausibel. Wat niet uitsluit dat het daarnaast ook zo is dat mensen die om een of andere reden ongelukkiger zijn, daardoor meer geld, status en bezit gaan najagen. Allebei zou waar kunnen zijn. En mocht dat zo zijn, dan krijg je dus een vicieuze cirkel van materialisme dat ongelukkiger maakt en ongelukkig zijn dat materialistischer maakt, enzovoort.
Interessant vond ik bovendien dat in een aantal studies ook was gekeken naar de drie behoeften van de zelfbeschikkingstheorie: autonomie, competentie en verbondenheid met anderen. En het blijkt dan dat het verband tussen materialisme en ongelukkig zijn tot stand komt via een lage mate van bevrediging van die drie behoeften. Hoe materialistischer je bent, hoe minder autonomie, competentie en verbondenheid met anderen je in je leven ervaart. En dat laatste zorgt er dan voor dat je je ongelukkig voelt.
2 opmerkingen:
Tijdje niet rondgeken...
"Interessant is wel dat het verband minder sterk is voor mensen die werkzaam zijn in beroepen waarin materialisme normaler is, zoals in het zakenleven, banken, reclame en marketing. Als je daar materialistischer bent, dan heb je het "voordeel" dat je niet afwijkend bent. En dat draagt weer een beetje bij aan je welbevinden."
Zou dat ook gelden voor Sinterklaas en Zwarte Piet, Sinte Klazina en Zwarte Patsy? Vanouds gezellig materialistisch :) Leugentjes om bestwil gaan erin als koek. JJe kunt er niet vroeg genoeg om leren lachen. Waarom voelde ik mij toch zo bedrogen? Het is helemaal geen kinderfeestje het is een grote mensenfeestje! Was bij de intocht in Amsterdam 's morgens koffie en krant ah doen bij de ijsbreker aan de Amstel bleek de stoomboot daar langs te komen. Het hele cafe vol met kleutertjes en hun ouders en een pleurisherrie niet normaal. Denk echt niet dat kinderen daar op zitten te wachten, weet dat ik als kind een vreselijke hekel had aan massa's, warenhuizen, restaurant/cafe's. Vanwege de beloning in het vooruitzicht pasten we ons aan. Jong geleerd oud gedaan.
Waarom geen ballenbak in deze ballentent dacht ik nog, dat zouden ze leuker hebben gevonden. Maar er was een poffertjes event georganiseerd door het etablisement, leuk, voor de omzet natuurlijk.
'Waarom voelde ik mij toch zo bedrogen?'
Het initiatieritueel van ook 'al ben ik zwart als roet ik meen het toch goed', en dat het dan allemaal niet waar blijkt te zijn. En je twijfelt aan het werkelijkheidsgehalte.
Het verbazingwekkende, gezonde wantrouwen van een kleuter meteen in het begin van deze video al, die z'n moeder van 'm maakte, waar hij indrukwekkende dingen zegt/zingt/voordraagt... Een moeder die ook gevoelig blijkt. A argumentação para não comer polvo
Er is er nog zo eentje onder de titel 'give me the evil look' waaruit de buitengewone intelligentie van sommige baby's blijkt. En wij confronteren kinderen met een leugen waar we gezellig in zijn gaan geloven of anders wel omdat je er gewoonweg niet aan ontkomt. Of uit wraak omdat het ons ook aangedaan is, het initiatieritueel, en nu hebben wij de regie en doen het beter? Huh? Anyway, van Luiz Antonio kreeg ik een brok in m'n keel, zo eentje wil ik er ook wel al geloof ik niet dat hij een gemakkelijk danwel 'gelukkig' leven tegemoet gaat met zoveel inlevingsvermogen maar dat is gissen.
Een reactie posten