Van de Europese landen heeft het coronavirus tot nu toe het ergst toegeslagen in Italië. Er wordt geopperd dat dit er mee te maken kan hebben dat Italianen meer dan in andere landen contacten hebben weten te handhaven tussen generaties.
Hun persoonlijke sociale wereld is meer dan elders multi-generationeel. Dat is in sociaal opzicht iets om te koesteren. Opgroeien in zulke verbanden is goed voor de sociale ontwikkeling van kinderen. En creëert zo een bijzondere sociale leefwereld.
Tragisch dat die sociale verworvenheid nu in verband zou kunnen staan met de verspreiding van het coronavirus. Want hoewel jongeren kennelijk minder kwetsbaar zijn voor dat virus, kunnen ze het wel gemakkelijk doorgeven aan anderen, en dus vooral ook aan ouderen.
Er zijn nu berichten dat Italianen die thuis min of meer zitten opgesloten samen vanaf hun balkons zingen en muziek maken. Zo wordt het Italiaanse volkslied gezongen, Il Canto degli Italiani. Zie bijvoorbeeld Ciao Tutti, het blog van Saskia.
Ook wel voorgesteld als Italiaans volkslied is Va, pensiero uit Nabucco van Giuseppe Verdi, ook wel het Slavenkoor genoemd.
We weten natuurlijk niet hoe erg dat coronavirus nog in ons land zal toeslaan (wees voorzichtig!), maar mijn gedachten zijn nu ook even bij de tragiek van de Italianen. Daarom Va, pensiero, sull'ali dorate (Vlieg, gedachte, op gouden vleugels), in de uitvoering door onze Nationale Opera.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten