woensdag 19 november 2014

Peuters leren beter als je reageert op hun nieuwsgierigheid

Dat wat we bij volwassenen al weten, dat je datgene wat je nieuwsgierigheid opwekt, beter leert als het je wordt uitgelegd, is nu ook vastgesteld bij peuters van 16 maanden oud. Onderzoekers lieten peuters steeds paarsgewijs verschillende voorwerpjes zien die ze niet kenden. Zie Infants Learn What They Want to Learn: Responding to Infant Pointing Leads to Superior Learning. Als de peuter naar een van de twee voorwerpen, wees, lieten ze zien waarvoor je het zou kunnen gebruiken. Zoals bijvoorbeeld dat je je haar er mee zou kunnen borstelen. Elk voorwerp werd dus met een unieke handeling verbonden.

Maar in andere condities van het onderzoek demonstreerden ze juist het gebruik van het voorwerp waar de peuter niet naar had gewezen. Of lieten ze maar één voorwerp zien en demonstreerden daarvan het gebruik.

Na een onderbreking van 10 minuten kregen de peuters de voorwerpen opnieuw te zien, met de vraag waarvoor je ze zou kunnen gebruiken. Het bleek toen dat ze dat het beste hadden onthouden als het ging om de voorwerpen waar ze naar hadden gewezen.

Daaruit valt op te maken: (1) dat ze in staat waren duidelijk te maken waar ze het meest in geïnteresseerd waren (door er naar te wijzen), en (2) dat ze door die grotere interesse ook beter onthielden wat ze hadden geleerd. En het suggereert dat de geneigdheid van peuters om ergens naar te wijzen een communicatieve bedoeling heeft. De bedoeling dus om de eigen interesse aan de ander duidelijk te maken, samen met de wens om uitleg te krijgen.

Kortom, onze peuters zijn nieuwsgierig naar sommige dingen die in hun blikveld komen en willen die nieuwsgierigheid delen met anderen, in de hoop op uitleg en instructie.

Nu hebben wij als volwassenen, met goede bedoelingen, een sterke geneigdheid om kinderen uitleg en instructie te geven over zaken die wij belangrijk vinden. Dat noemen we opvoeding en onderwijs. En dat gaat er mee gepaard dat wij kinderen eerst moeten aansporen om op te letten.

De noodzaak van die aansporing wijst er dus al op dat veel van de zaken die wij belangrijk vinden niet samenvallen met de dingen waar kinderen in geïnteresseerd zijn. We weten dat het dan desondanks toch nog behoorlijk lukt om kinderen iets te leren. Maar dat gaat dan vaak met tegenzin. En de resultaten vallen soms nogal tegen.

Het leren zou beter gaan als we meer zouden reageren op de signalen van nieuwsgierigheid die onze kinderen uitzenden. Anders gezegd: niet onze kinderen zouden beter moeten opletten als wij ze iets willen leren. Nee, wij zouden beter moeten opletten als zij proberen ons duidelijk te maken wat ze interessant vinden.

5 opmerkingen:

Moos zei

Rumi zei het zo:
Er zijn twee soorten van intelligentie:
één wordt verworven, zoals een kind op school
feiten en begrippen uit zijn hoofd leert,
door boeken en wat de leraar zegt,
informatie verzamelend uit de traditionele
en de nieuwe wetenschappen.

Zo’n intelligentie helpt je vooruit in de wereld.
Door je vermogen om informatie te bevatten
kom je onder of boven anderen te staan.
Met deze intelligentie drentel je door de velden
van kennis, erin en eruit, en zo krijg je
steeds meer aantekeningen op je conduitestaat.

Er is een andere staat, een die reeds
compleet is en die onaangetast is in jou.
Een bron die zijn bassin overstroomt.
Een frisheid in het midden van de borst.
Deze andere intelligentie vergeelt niet
en stagneert niet. Zij is vloeibaar
en beweegt niet van buiten naar binnen
door het loden buizenstelsel van doorgrondend leren.

Dit tweede kennen
is een fontein
van in jou
naar buiten

Henk de Vos zei

Mooi! Bedankt.
Henk

Anoniem zei

Kippengriep mutatie N5H8 is het dus. Het komt natuurlijk allemaal door 'buitenlandse vogels die ons land aandoen en de betamelijkheid van grenzen niet onderkennen'! De mainstream pers NOS voorop... Tegennatuurlijk!
Zelfs kinderboerderijen gingen er voor op slot! Bescherm de kinderen (ook voor Q koorts?).
Leest U even mee.

En dan te bedenken dat de manier waarop wij grote mensen dieren ter consumptie fokken een laboratoriumsituatie is als die van een petrieschaal, niet in het minst door de schaal van overpopulatie en densiteit, de benodigde antibiotica. Een kweekvijver voor muterende en resistentie bacteriën en virussen zoals wakker dier in een rapport, over, inmiddels ook kweekvis, de afgelopen week onomstotelijk vaststelde. We zijn het snel vergeten. Eten. Geen voeding aangeleerde smaak.

Afleren en opnieuw aanleren van slechte gewoontes is een stuk moeilijker en bieden nog steeds ongekende mogelijkheden met het voortschrijden der techniek.
Dat willen wij volwassenen graag. Dus, leer dat het establishment voor alles een oplossing bedenkt wanneer je het even niet meer weet. En anders kun je altijd nog anderen de schuld geven of god erbij halen. (Vloeken is aangeleerd was ooit een slogan van de bond tegen het vloeken, de onvolprezen cartoonist Hein De Kort wist dat in twee woorden te pareren met: God ook! ) Hoe jammer de empathische vermogens van kinderen zo te duiden. Overigens zonder aan mystici/dichters als Rumi af te doen. Het laatste boek van Frans De Waal in gedachten.

Anoniem zei

Oeps mz

"Afleren en opnieuw aanleren van slechte gewoontes is een stuk moeilijker en bieden nog steeds ongekende mogelijkheden met het voortschrijden der techniek. Voor de industrie!"

Anoniem zei

Als vervolg op mijn commentaar op een vorige blogpost Henk: Materialisme maakt ongelukkig - daarover is nu weinig twijfel meer

Wat betreft Frans De Waal, vooral:
'Een tijd voor Empathie' en
'De Bonobo en de Tien Geboden'.

Aanbevolen, en hoe gek is dat: Niet duur!