Zou het de tijd van het jaar zijn dat maakt dat de symfonieën van Tchaikovsky in mijn hoofd zitten? Als dat zo zou zijn, zou ik dat niet kunnen uitleggen.
Hoe dan ook, gistermiddag ging het op Radio 4 in het gesprek dat Hans Haffmans had met dirigent Otto Tausk ook even over Tchaikovsky. Otto Tausk, nu chef-dirigent in Vanvouver, was een tijd assistent van Valeri Gergiev bij het Rotterdams Filharmonisch Orkest. En vertelde dat hij daar van Gerviev leerde hoe je, op zijn Russisch, de symfonieën van Tchaikovsky moet uitvoeren.
Ik moest denken aan een uitzending jaren geleden van Diskotabel, toen Hans Haffmans dat nog deed, waarin uitvoeringen van een van die symfonieën werden vergeleken en waar die van het Götheborg Symfonie Orkest onder leiding van Neeme Järvi als veruit de beste uit de bus kwam.
Waarna ik me naar de Muziekbibliotheek spoedde. Sinds die tijd denk ik bij Tchaikovsky aan Neeme Järvi en het Götheborg Symfonie Orkest.
Na wat zoeken op YouTube vond ik deze recente uitvoering van de zesde symfonie, de Pathétique, door het GSO, maar nu onder leiding van de nieuwe, net als Järvi Finse, chef-dirigent Santtu-Matias Rouvali. Die kende ik nog niet, maar is iemand om te volgen. (Trouwens, Barbara Hannigan is een van de gastdirigenten van het GSO.)
Ja, op de een of andere manier past deze muziek bij de tijd van het jaar. Er is een bezonnen, donkere kant, waar je met die korte, donkere dagen, gemakkelijk in mee gaat. Maar er is ook de energieke, uitbundige kant, die je er aan doet denken dat de dagen weer bezig zijn langer te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten