Ik had nog nooit van de Franse componist en muziekpedagoog Michel Corrette (1707 - 1795) gehoord, maar de paar stukken die ik nu van hem gehoord heb: wat een heerlijke, en oké, wat ongecompliceerde, muziek. Luister eens naar zijn Les delices de la solitude, 6 Sonatas for Viole d'Orphee Op.20. De titel intrigeerde me. En die Viole d'orphee is een reconstructie van een vergeten instrument door Corrette zelf.
Hier wordt een gedeelte van dat Les délices de la solitude gespeeld door onder meer een serpent. Een van oorsprong houten blaasinstrument, dat volgens Wikipedia eind 16-de eeuw in Auxerre moet zijn uitgevonden. Met een groot bereik, leed het aan een matige eigen toonzuiverheid. Nadat er veel varianten ontstonden, werd het in de 19-de eeuw voorgoed vervangen door de tuba. Ook vergeten dus, maar niet helemaal voorgoed, want er schijnt een wederopstanding aan de gang te zijn. Mooi geluid. En zoals gezegd, aangename muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten