Als ik iets doe wat enige concentratie vereist, zoals een stukje op
dit blog schrijven, dan gaat dat meestal het beste als het stil is. Maar
soms zet ik muziek op. Dan wil ik tegelijkertijd naar mooie muziek
luisteren, maar niet zo dat die veel aandacht vereist. Of opdringerig
is.
Ik kom dan eigenlijk altijd uit op oude muziek. Misschien
is die niet opdringerig doordat hij van een andere tijd is en van een
andere wereld. Of misschien doordat er toen gewoon geen opdringerige
muziek werd gecomponeerd. De tijd waarin wij nu leven is natuurlijk door
en door vercommercialiseerd en dus is opdringerigheid gewoon geworden.
Neem nu de muziek van William Byrd (circa 1543 - 1623). Die bleef tijdens de Engelse Reformatie, naast muziek voor de Anglicaanse erediensten, ook Katholieke kerkmuziek schrijven. Dat was eigenlijk niet toegestaan, katholieken waren mogelijk spionnen van Spanje en dus verraders, maar hij had de steun van Koningin Elizabeth I, die zelf ook musiceerde en op muzikaal gebied toleranter was dan de fanatieke Puriteinen.
Hier zingen de Tallis Scholars onder leiding van Peter Phillips muziek van Byrd, afgewisseld met boeiende informatie over zijn leven, zijn tijd en zijn muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten