Gisteravond in de Grote Zaal van Tivoli/Vredenburg werd het Avondconcert afgesloten met de uitvoering van de Vioolsonate op. 134 (1968) van Sjostakovitsj in de bewerking voor viool, slagwerk en strijkers. Julian Rachlin soleerde, met het Amsterdam Sinfonietta. Geprogrammeerd door Janine Jansen.
Het programmablad meldde dat het onbegrijpelijk is dat "deze fascinerende, kleurrijke compositie maar zelden wordt uitgevoerd". Het werk zit vol "donkere melancholische melodieën, afgewisseld door speelse ritmes, geheimzinnige trillers en hoge vioolpassages. Ironie en humor staan in contrast met woede, angst en weemoed. Wellicht deinzen violisten terug voor de moeilijke solopartij die niet alleen veel lastige snelle passages bevat, maar die ook vol zit met ingewikkelde, experimentele harmonieën".
Het was zeker een indrukwekkend slot, van een lange avond, die om kwart voor zes was begonnen. Wel met een hapje eten tussendoor.
Hier speelt Janine Jansen zelf het tweede deel van deze bewerking. Prachtig!
Maar hoe zou het origineel klinken? Dat kun je hier horen in de uitvoering door Sjostakovitsj zelf samen met David Oistrakh, opgenomen in 1968 bij Sjostakovitsj thuis. Ja, een historisch document.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten