Griekenland slachtoffer van hoogmoed van anderen - Paul Krugman

We weten het al. Of we zouden het nu moeten weten. Griekenland is slachtoffer van hoogmoed. Paul Krugman neemt de moeite om het nog een keer op te schrijven. Zie de link hieronder. Hij besluit met:

Griekenland is dus, hoewel zelf niet zonder zonde, voornamelijk in de problemen dankzij de arrogantie van de Europese functionarissen, vooral van de rijkere landen, die zichzelf er van overtuigden dat ze een muntunie zonder centrale overheid zouden kunnen laten werken. En diezelfde functionarissen hebben de toestand zelfs nog verergerd door er, tegen alle evidentie in, aan te blijven vasthouden dat alle problemen met de euro veroorzaakt zouden zijn door het onverantwoordelijke gedrag van die zuidelijke Europeanen. En dat alles goed zou aflopen als mensen maar bereid waren om nog wat meer te lijden.

Wat ons bij de Griekse verkiezingen van zondag brengt, die uiteindelijk niets hebben opgelost. De regerende coalitie mag er in geslaagd zijn om aan de macht te blijven, hoewel zelfs dat nog niet duidelijk is (de kleinere partner in de coalitie heeft gedreigd niet mee te doen). Maar de Grieken kunnen deze crisis so wie so niet oplossen.

De enige manier waarop de euro gered zou kunnen - zou kunnen - worden is als de Duitsers en de Europese Centrale Bank beseffen dat zij degenen zijn die hun gedrag moeten veranderen, dat ze meer moeten uitgeven en, jazeker, een hogere inflatie moeten accepteren. Zo niet - welnu, dan komt het er op neer dat Griekenland de geschiedenis zal ingaan als het slachtoffer van de hoogmoed van anderen.

Ik vertaal het woord hubris dat Krugman gebruikt, met hoogmoed. Ik ontleen aan Wikipedia het volgende:

Hybris (Oudgrieks: ὕβρις) is het Oudgriekse woord voor overdreven trots, hoogmoed, overmoed, grootheidswaanzin, brutaliteit, onbeschaamdheid met name tegenover de Griekse goden en/of de goddelijke wereldorde. Het woord hybris heeft geen goede Nederlandse vertaling die het begrip volledig dekt, maar kan in de moderne tijd nog het beste omschreven worden met het gezegde 'hoogmoed komt voor de val'.

De hybris-gedachte is een typisch en veelvoorkomend thema in het Griekse denken, dat in verschillende mythen, epen en tragedies en in de ethiek onder allerlei vormen naar voren treedt. De vermetele overmoed van een mens, die, in eigenwaan verstrikt en verblind, zich door niets of niemand een halt wenst te laten toeroepen en in zijn ongebreidelde heerszucht zelfs de hand slaat aan een door de goden vastgelegde wereldorde of tegen het lot, wordt door goddelijk ingrijpen meedogenloos afgestraft.

Karakteristiek daarbij is dat de schuldige altijd zijn eigen ongeluk veroorzaakt, omdat hij na het overschrijden van de (overigens niet objectief bespeurbare) grens of norm met verblinding (Grieks atè) getroffen wordt en niet meer merkt dat hij zijn eigen ondergang tegemoet gaat.

Greece as Victim - NYTimes.com:

'via Blog this'