Economen hebben onderzocht of mensen gelukkiger worden als ze zondags niet gaan winkelen maar naar de kerk gaan. Zie dit artikel (full text achter de poort, maar hier is een eerder paper te vinden). Ze deden dit onderzoek in de Verenigde Staten door na te gaan wat de effecten zijn van de intrekking van wetgeving over winkelsluiting op zondagen. Ze kunnen laten zien dat na de opheffing van de zondagse winkelsluiting mensen minder naar de kerk gaan én, daarmee samenhangend, minder gelukkig zijn. Wel is dit effect alleen voor vrouwen statistisch significant.
Het is een opmerkelijk resultaat, omdat het (weer eens) laat zien dat een uitbreiding van keuzemogelijkheden, dus van vrijheid, niet noodzakelijkerwijs gelukkiger maakt. Een soortgelijk effect blijkt op te treden als je de BTW op tabak verhoogt. Rokers worden daardoor gelukkiger omdat het hen gemakkelijker maakt om met roken te stoppen. Anders gezegd, mensen hebben nu eenmaal een probleem met zelfbeheersing en hen daarmee een handje helpen blijkt het welbevinden te vergroten.
Een andere vraag is wat er met dat kerkbezoek aan de hand is, in vergelijking met winkelen, dat leidt tot een hogere geluksscore. Ik ben zelf volstrekt niet religieus en stel me voor dat het vooral de sociale component is van dat kerkbezoek die mensen gelukkiger maakt. Je ziet mensen die je kent en hebt de gelegenheid om weer eens bij te praten. In plaats van naar een winkelcentrum te gaan waar je opgaat in de anonieme massa en toegeeft aan de materialistische verleiding. Uit dit onderzoek blijkt ook inderdaad dat het precies die sociale component van kerkbezoek is die er voor zorgt dat gelovigen gemiddeld gelukkiger zijn dan ongelovigen. Zie ook nog eens dit bericht.
Het zou dus goed kunnen zijn dat de zondagse winkelsluiting ook niet-gelovigen gelukkiger maakt, maar dan moeten ze wel in plaats van te gaan winkelen afspreken met familie, buren of vrienden. En niet voor de televisie gaan hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten