Wat zegt hij? Als ik het goed begrijp, het volgende (mijn commentaar tussen haakjes en onderstreept):
- Duitsland moet niet meebetalen aan de schulden van de zuidelijke probleemlanden, omdat dat onwettig zou zijn. Het is in strijd met het Verdrag van Maastricht en dat verdrag heeft in alle landen van de euro een wettelijke status.
- Het zou ook in strijd zijn met het principe dat degenen die het geld hebben uitgeleend, ook maar moeten zien hoe ze het terugkrijgen. Of hun verlies moeten nemen. (Dat zou er toch voor pleiten om de banken te laten betalen in plaats van de Griekse, Spaanse en Ierse belastingbetalers?)
- Er kan wel een systematisch delen van risico's zijn tussen de staten van Europa, maar daarvoor moet Europa eerst één natie worden. (Ja, zo staat het er! Het delen van risico's nu zou een oplossing zijn van de crisis, en zou een stap op weg zijn naar verdere integratie. Maar nu die integratie er nog niet is, willen we dus ook geen deling van risico's.....)
- Herverdeling, door nu de landen te helpen die in de problemen zijn gekomen, zou leiden tot politieke erupties die de stabiliteit van Europa zouden bedreigen. (Met de huidige crisis wordt die stabiliteit niet bedreigd....)
- Maar zelfs als Europa een natie zou zijn, zouden nog niet de schulden gesocialiseerd moeten worden. Kijk bijvoorbeeld naar Californië dat bijna failliet is, maar niet door de Amerikaanse federale overheid gesteund wordt. (??? De federale overheid betaalt de werkloosheidsuitkeringen van de werklozen in Californië. Dat is het grote verschil met de positie van Griekenland, Spanje etc. in de eurozone.)
- Duitsland heeft via de Europese Centrale Bank al geweldige hoeveelheden geld beschikbaar gesteld en loopt daarmee al grote risico's. Moet dat nog meer worden?
Dat is natuurlijk niet de vraag waar het om draait. Duitsland moet de Europese Bank toestaan om de schulden van de geplaagde landen te garanderen. Daardoor zullen ze minder hoge rentes op hun schulden hoeven te betalen, wat hun lasten houdbaar maakt.
De andere stap die Duitsland moet nemen is om een hogere inflatie toe te staan, in gang gezet door een snellere groei van de lonen, om zo de perifere landen in staat te stellen om hun competitiviteit te herwinnen. Als er niet een verandering in de prijsverhoudingen tussen Duitsland en de perifere landen komt, dan wordt het voor hen onmogelijk om hun handelstekorten terug te dringen, wat de hoofdoorzaak is van hun probleem.
De passende analogie is hier die met het vullen met water van een lekke emmer. De heer Sinn vertelt ons hoeveel water Duitsland al in de lekke emmer van Griekenland heeft gestort. Maar het land weigert akkoord te gaan met maatregelen die de gaten in de emmer zouden dichten. Het lijkt er zelfs op dat het dichten van die gaten helemaal niet op de agenda staat.
Als Sinns opvattingen de houding van de Duitse beleidsmakers weerspiegelt, dan is de euro ten ondergang gedoemd. Meer water storten in de lekke emmer lost het probleem niet op.Volgens Dean Baker zou Duitsland dan voor het vak Inleiding Economie zijn gezakt. (Zie ook nog eens dit bericht.)
Germans Flunk Economics 101
Geen opmerkingen:
Een reactie posten