Er zijn drie noodzakelijke minimumvoorwaarden voor het voortbestaan van de eurozone: i) een bankenunie, ii) het herstructureren van schulden van insolvabele overheden, iii) een lener-in-laatste-instantie voor solvabele, maar illiquide overheden (al dan niet na hervormingen en budgettaire ingrepen). De onafhankelijkheid van de Europese Centrale Bank (ECB) moet worden geborgd door verliezen op de openmarktoperaties budgettair te financieren. Het is onvermijdelijk dat Europa transfers en garanties organiseert om de muntunie budgettair te borgen en een onafhankelijke monetaire politiek te kunnen blijven voeren. Dat kan de via noodfondsen, de ECB, eurobonds of andere vormen van budgettaire of quasi-budgettaire solidariteit geschieden. De aangescherpte begrotingsregels miskennen de werkelijke oorzaken van de eurocrisis (bankenproblemen en systeemdefecten in de muntunie) en frustreren het verkleinen van de macro-economische onevenwichtigheden. De no-bailout clausule van het verdrag van Maastricht is niet geloofwaardig te maken zonder invoering van een bankenunie. Begrotingsbeleid zou meer moeten worden gecoördineerd en de ECB zou een hogere inflatiedoelstelling kunnen hanteren. Stappen richting een meer federaal Europa zijn geen noodzakelijke voorwaarde voor het voortbestaan van de muntunie. Gebrekkige naleving van de Europese afspraken is de prijs die moet worden betaald voor de onbereidwilligheid van nationale staten om soevereiniteit en bevoegdheden af te dragen aan Europa.
Het is zeer de moeite waard om het gehele betoog te lezen. En het is zeer te hopen dat de Tweede Kamer-leden dat ook doen. En er hun conclusies uit trekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten