Eerder noemde ik LETS en Time Banks, lokale georganiseerde netwerken van mensen die iets voor elkaar doen zonder dat er officieel geld aan te pas komt, als oplossingen voor een informatietekort. In veel buurten kennen mensen elkaar niet goed en dan kan het gebeuren dat iemand die best een ander met iets zou willen helpen, dat niet doet omdat hij die ander niet kent of niet weet dat hij hulp nodig heeft. LETS of Time Banks kunnen mensen dan bij elkaar brengen.
Maar een bijkomend probleem is dat ook als mensen elkaar wel kennen, degenen die hulp nodig hebben het moeilijk vinden om daarnaar te vragen.
Uit deze studie blijkt dat mensen wel hulp aanbieden, maar niet gemakkelijk om die hulp zouden vragen als ze die zelf nodig hadden.
Bovendien blijkt dat mensen die hulp zouden kunnen geven, de moeilijkheid van het vragen om hulp onderschatten. Daarom hoor je vaak zeggen "Had mij maar gevraagd" als iemand te horen krijgt dat een ander hulp nodig had.
Kortom: ik was eerder met mijn diagnose dat het er alleen om gaat dat mensen elkaar niet (goed genoeg) kennen, te optimistisch. Ook als ze elkaar wel kennen, komt niet alle hulp tot stand die mensen wel zouden willen geven. Omdat die drempel om hulp te vragen vaak te hoog is.
Het zou kunnen dat die LETS en Time Banks ook dat probleem kunnen oplossen. Maar ik weet eigenlijk niet of dat zo is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten