Vandaag was ik in Den Haag op het symposium Verder denken over de pedagogische civil society ter gelegenheid van het afscheid van Micha de Winter van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling.
Misschien later daarover meer. Nu even over die deelnemer die met enig poeha verkondigde dat we last hebben van een veel te grote overheid. Nu kan ik daar, als mede-auteur van Overheidsonmacht in de jeugdzorg: een pleidooi voor omwegbeleid, wel een stukje in meegaan.
Maar dat die opmerking alleen maar retorisch bedoeld was, bleek er uit dat die spreker daarna niet kwam met voorstellen om het takenpakket van de jeugdzorg terug te brengen. Nee, integendeel, de jeugdzorg moest zich er veel meer op toeleggen om de problemen met kinderen en gezinnen veel vroeger te signaleren. Of en hoe dat tot een kleinere overheid zou leiden, werd niet duidelijk.
We leven in een tijd van de retoriek van de kleine overheid. Waarin je met die retoriek eer in legt. Zelfs als dat samen gaat met het pleiten voor verdere uitbreiding van overheidstaken. Vreemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten