Waar blijft de doelstelling van de volledige werkgelegenheid?

Een paar weken geleden vroeg ik me af hoe het kon gebeuren dat de Partij van de Arbeid zo kritiekloos de bezuinigingsstrategie omarmt, zowel op nationaal als op Europees niveau. Waar komt die fixatie op het overheidstekort vandaan? Terwijl het economisch denken van de sociaal-democratie altijd sterk Keynesiaans georiënteerd is geweest en daardoor altijd de doelstelling van de volledige werkgelegenheid hoog in het vaandel had staan. Niet begrotingsevenwicht ten koste van alles, maar anti-cyclisch beleid om het kwaad van de (massa-)werkloosheid buiten de deur te houden.

Ik weet het antwoord niet. Wat ik wel eens denk, is dat de PvdA, net als vrijwel de hele Nederlandse politiek, alleen nog maar georiënteerd is op wat op korte termijn electoraal succes lijkt op te leveren. Als de VVD opeens de grootste partij wordt met valse leuzen als "orde op zaken", ja, dan is dat een voorbeeld om na te volgen. Laten we dan ook maar roepen dat bezuinigen nu eenmaal onvermijdelijk is. Ook als dat de werkloosheid doet oplopen. Tot jaren-dertig niveau's in de zuidelijke eurozonelanden. Als kiezers daar in trappen, ja, wie zijn wij dan om daar tegenin te gaan?

Zijn ze bij de PvdA gewoon vergeten hoe centraal die doelstelling van de volledige werkgelegenheid altijd gestaan heeft in de sociaal-democratie? Ik begin dat te geloven.

Maar misschien is er een kentering. Want wat hoor ik gisteravond vlak voor het slapen gaan Ad Melkert zeggen in Met het oog op morgen? Hij werd door Maartje van Weegen Mieke van der Weij geïnterviewd omdat hij even terug keert bij de PvdA als voorzitter van een commissie die 'linkse oplossingen' moet bedenken voor de internationale economische crisis. Zo stond het in NRC/Handelsblad. En Maartje Mieke vroeg hem in welke richting de voorstellen van de commissie zouden gaan. Daar wilde hij natuurlijk niet op vooruitlopen, maar hij kon al vast wel zeggen dat het bereiken van volledige werkgelegenheid wel heel centraal zou staan.

Kijk, daar dacht ik toch nog even over na voor ik in slaap viel. En ik bedacht dat mijn vermoeden juist is: dat waren ze bij de PvdA gewoon vergeten. Waardoor dat wat in de sociaal-democratie altijd gemeengoed was, nu als een 'linkse oplossing' opnieuw moet worden bedacht.