Er verschijnen met enige regelmaat studies waaruit blijkt dat de leeftijd waarop kinderen in de puberteit komen aan het afnemen is. Laura Bell geeft in Science News een overzicht van enkele onderzoeken. Zie de link onderaan dit bericht.
Voor die trend zijn drie verklaringen te geven: kinderen worden steeds dikker, kinderen staan meer bloot aan schadelijke chemische stoffen en: kinderen ervaren op jonge leeftijd steeds meer psychologische en sociale stress.
Die derde verklaring berust op de theorie van de levensloop-strategie, waarop ik eerder in deze berichten inging:
Mannen opportunistischer en wraakzuchtiger als ze in een omgeving met meer geweld zijn opgegroeid
Pubers en levensloop-strategie
Pubers en levensloop-strategie: het positieve en het negatieve ontwikkelingstraject
Onze pubers, hun brein en onze maatschappij
Instabiliteit van sociale omgeving, niet armoede, maakt kinderen opportunistischer
Leeftijdssegregatie is slecht voor kinderen
Sociale ontwikkeling en pro-sociaal gedrag
Die theorie houdt in dat een instabiele en onveilige sociale omgeving op vroege leeftijd een zogenaamde snelle levensloop uitlokt. Die snelle levensloop heeft als gedragscomponent de geneigdheid tot opportunisme, bedrog en wantrouwen. Als je vroege jeugd je inprent dat je anderen niet kunt vertrouwen, dan "investeer" je niet in stabiele relaties. Maar er is ook een fysieke component, die van dat sneller zich aandienen van de puberteit. Die twee samen zorgen ook voor een eerdere aanvang van seksuele activiteit en het eerder voortbrengen van nageslacht. Als je integendeel in je vroege jeugd krijgt ingeprent dat dat je sociale omgeving stabiel en veilig is, dan "kies" je voor de langzame levensloop. En dus, ook via die latere aanvang van de puberteit, voor uitstel van de voortplanting.
Laura Bell gaat ook in op een aanwijzing voor deze theorie die ik nog niet kende. Ze noemt een onderzoek dat laat zien dat kinderen die meer gevoelig zijn voor hun omgeving (een verhoogde biologische reactiviteit op stress hebben), eerder in de puberteit komen als de relatie met hun ouders slechter is.
Oké, maar als je die theorie als verklaring noemt voor de waargenomen vervroeging van de puberteit, dan moet je ook onder ogen willen zien dat de vroege sociale omgeving van onze kinderen minder stabiel, minder veilig en meer stressvol is geworden. Maar daar besteedt Laura Bell geen aandacht aan. Dat is opvallend, omdat ze wel ingaat op die trends van toegenomen obesiteit en van blootstelling aan schadelijke chemische stoffen.
Dat zie je vaker, dat het moeilijk is om onder ogen te zien dat maatschappelijke veranderingen negatieve effecten kunnen hebben op de sociale omgeving en daarmee op ons gedrag. (Zie ook het tweede comment onder aan het artikel.) Ook meer dan een eeuw na Emile Durkheim, de grootste van de klassieke sociologen, is het nog altijd wat ongemakkelijk om de werking van sociale oorzaken te accepteren.
Early Arrival | Science News
Geen opmerkingen:
Een reactie posten