Het blijkt niet zo gemakkelijk te zijn om goed te beoordelen of de Dijsselbloem-doctrine al met al een correcte manier is om banken in de eurozone te redden. Die doctrine is opgelegd door Duitsland en het IMF en bestaat er uit dat als in de toekomst banken gered moeten worden, dat dan houders van deposito's van meer dan €100.000 moeten meebetalen. Sommigen juichen de doctrine toe, omdat hij de belastingbetalers uit de wind zou houden. (Maar dan vooral de Duitse belastingbetalers.) Anderen zien grote bezwaren die te maken hebben met de stabiliteit van het financiële systeem.
Gisteren liet Paul de Grauwe van zich horen. Zie de link onderaan. En het zou kunnen zijn dat hij de meest omvattende beoordeling geeft. In de zin dat alle voor- en nadelen worden afgewogen. Zijn conclusie is dat de doctrine te veel waarde hecht aan het tegengaan van problemen van moreel risico. En de gevaren van bankruns en de hoge kosten die daaruit voortvloeien voor de getroffen landen onderschatten. Wat er nu in de eurozone aan de hand is, lijkt van groot belang voor wat ons in de komende jaren nog te wachten staat. Daarom zouden velen en vooral ook de huidige machthebbers van deze beoordeling kennis moeten nemen. Informeert u! Informeert u!
Aan het eind van zijn betoog herhaalt Paul de Grauwe nog maar eens dat de huidige problemen in de eurozone een gezamenlijke verantwoordelijkheid zijn van de perifere landen en de noordelijke kernlanden (Duitsland, Nederland, Oostenrijk, Finland). Dat er zoveel kapitaal naar Griekenland en Spanje en Ierland stroomde, was niet alleen een verantwoordelijkheid van de ontvangers van dat kapitaal, maar ook van de kapitaalverschaffers zelf. Terwijl de kernlanden hun eigen belastingbetalers wel lieten opdraaien voor de verliezen die hun banken op die leningen leden, willen ze nu diezelfde procedure niet op de perifere landen toepassen. Je zou inderdaad zeggen dat dat wringt.
Ik ben benieuwd of anderen nog nieuwe inzichten aandragen die deze beoordeling belangrijk zullen bijstellen. Als dat niet zo is, dan kunnen we er niet gerust op zijn. Meer bankencrises en een voort durende depressie.
The new bail-in doctrine: A recipe for banking crises and depression in the eurozone | The Centre for European Policy Studies:
'via Blog this'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten