Paul Krugman linkt naar een artikel in The Economist, waarin de discussie tussen Keynesiaanse economen zoals hijzelf en anti-Keynesiaanse economen wordt samengevat. Zie de link onderaan dit bericht.
Volgens Krugman en anderen moet de overheid in een recessie met een liquiditeitsval haar eigen bestedingen opvoeren. Krugmans enige bezwaar tegen de bestedingsimpuls van de Obama-regering was dan ook dat hij te gering was.
Maar de anti-Keynesianen, zoals John Cochrane, vonden dat regeringen juist moeten bezuinigen, om het vertrouwen te herwinnen (het "vertrouwenssprookje") en omdat overheidsbestedingen de economie niet kunnen aanwakkeren. Hun argument was, als ik het goed begrepen heb, dat die extra bestedingen toch ook een keer weer moeten worden betaald door hogere belastingen en dat mensen daar rekening mee houden. Dus zou de zogenaamde multiplier nul zijn, d.w.z. dat de economie niet een impuls krijgt. Deze redenering vormt de achtergrond van de bezuinigingszeepbel, die Europa nu al een poos teistert.
Zoals The Economist meldt, lijkt het er op dat de anti-Keynesianen bezig zijn om hun ongelijk in te zien. John Cochrane doet dat op een heel speciale manier, namelijk door achteraf te ontkennen dat hij ooit heeft beweerd dat een bestedingsimpuls niet zal werken. Brad DeLong heeft zich daar boos over gemaakt en ik kon dat wel meevoelen.
Hoe dan ook, al die politici die denken serieus over te komen als ze een Keynesiaans beleid een achterhaald en links idee noemen, kunnen steeds minder economen aanhalen als bron van dat inzicht. Is dit het begin van het leeglopen van de bezuinigingszeepbel? The Economist sluit af met:
De presidentsverkiezing dit jaar is in grote mate een referendum over het economische beleid van Obama. In de algemene termen waarin het door het kiezersvolk wordt gezien, is het een debat over Keynesiaanse opvoering van de overheidsbesteding versus expansieve bezuiniging. De verkiezingen van 2010 vonden plaats op een moment dat mensen het vertrouwen leken te hebben verloren in Keynesianisme. De verkiezingen in 2012 hebben plaats op een moment dat mensen het vertrouwen in expansieve bezuinigingen hebben verloren.
En het gaat er op lijken dat hetzelfde geldt voor alle komende verkiezingen in alle Europese landen.
'via Blog this'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten